Jak poskromić czasowniki nieregularne i nie zwariować?
Zanim nasi uczniowie przejdą do twórczej fazy używania struktur gramatycznych, musimy przetrwać ten najbardziej monotonny etap układania fundamentów i składania puzzli w większą całość.
Poniżej moich 7 sprawdzonych pomysłów. Wszystkie zaproponowane ćwiczenia:
- wycofują nauczyciela z centrum uwagi i przenoszą ciężar pracy na ucznia
- są łatwe w przygotowaniu i dają się wykorzystać wielokrotnie (i na różne sposoby)
- wychodzą poza kserówkę – są urozmaicone i (mam nadzieję, że) sprawiają uczniom radość 🙂
Co za dużo, to nie zdrowo
Gdy uczniowie pierwszy raz mają styczność z nowym zagadnieniem, przygotowywane przeze mnie ćwiczenia mają prostą formę, która pomaga skupić się na treści i nie rozprasza w tych pierwszych bojach. Wpierw wykorzystuję proste kartki z czasownikami – każda para otrzymuje zestaw i ćwiczy. Unikam pracy frontalnej na tym etapie, ponieważ uczniowie są przy niej “na świeczniku”. Poczucie bezpieczeństwa jest na tym etapie nadrzędne!
Co i jak?
Kartki drukujemy, laminujemy, tniemy i rozdajemy . Uczniowie w parach odmieniają czasowiniki i budują zdania.
Pamiętajcie, aby drukować na kolorowym papierze – jeden kolor to jeden zestaw. Zaoszczędzicie w ten sposób sporo czasu na sortowaniu kartek po zajęciach 🙂
Do pobrania przykładowe zestawy czasowników:
Padlet
Co i jak?
- Tworzymy padleta (padlet.com)– warto wybrać układ „SIATKA”, który ułatwi nam później podzielenie pracy między pary lub grupy – i udostępniamy go uczniom.
- Prosimy o wypisanie jak największej liczby czasowników – ja zawsze wyznaczam jednostkę czasu przeznaczoną na ten etap.
- Następnie informujemy uczniów, że właśnie sami przygotowali sobie materiał do powtórki czasowników nieregularnych – zaskoczenie gwarantowane 🙂 Uczniowie w parach odmieniają czasowniki. Układ siatkowy pomaga nam sprawnie podzielić czasowniki między pary – np. jedna linijka to jedna para.
Przygotowanie ćwiczenia zajmuje paręnaście sekund – tyle potrzeba na stworzenie padleta, a efekt murowany 🙂
Popcorn
Cc i jak?
- Na zajęcia zabieramy pudełka – np. na popcorn – oraz małe kartki (ja wybieram gotowe, kolorowe kartki biurowe).
- Każda para otrzymuje jedno pudełko, uczniowie na kartkach wypisują czasowniki. zgniatają je w kulki i wrzucają do pudełka.
- Następnie zamieniamy pudełka między parami, a uczniowie odmieniają czasowniki zapisane przez ich kolegów.
Patyczki
Co i jak?
- Na jednej stronie patyczka do lodów zapisujemy bezokolicznik, na drugiej formy przeszłe.
- Każda para otrzymuje zestaw patyczków – jeden uczeń losuje patyczek, czyta bezokolicznik, drugi uczeń podaje formę przeszłą.
- Posiadacz patyczka weryfikuje poprawność odpowiedzi dzięki odpowiedzi na drugiej stronie.
Gadające karty
- Potrzebujemy talii kart (im większe karty, tym lepiej – będzie efekt wow) oraz konspektu z czasownikami przypisanymi do poszczególnych kart (do pobrania z naszej strony).
- Uczniowie pracują w parach – jedna osoba losuje kartę, odczytuje czasownik, druga osoba w parze odmienia go i buduje zdanie w czasie przeszłym.
Do pobrania:
Story Cube versja 2.0
Pewnie wszyscy kojarzą lub słyszeli o Story Cubes, które przebojem wdarły się na językowe salony. Proponuję modyfikację tego ćwiczenia, która ułatwi nam przeprowadzenie go w większych i początkujących grupach, a przede wszystkim odciąży nasz portfel (wyobraźcie sobie koszt zakupu Story Cubes dla piętnastoosobowej grupy…).
Co i jak?
- Kompletujemy zestaw kostek. Oprócz standardowych kostek Story Cubes proponuję wykorzystanie kostek z różnymi innymi symbolami – w mojej kolekcji znajdują się środki transportu, zwierzęta, pogoda, stany emocjonalne z emotikonami oraz genialne kostki ze sklepu Tiger z mieszkanką różnych symboli. Kostek warto szukać w sklepach sprzedających kostki do RPG 🙂
- Uczniowie w parach rzucają kostkami i z symboli umieszczonych na kostkach układają historyjkę o czymś, co im się przydało. Ja moim uczniom zawsze daję wybór – spośród wszystkich kostek mają wybrać ustaloną liczbę – np. 3 – i użyć ich w krótkiej historii dziejącej się w przeszłości. Uczniów zachęcam do swobodnej interpretacji kostek – zwłaszcza na poziomach początkujących uczniowie mogą nie znać wszystkich słówek, jeśli jednak szerzej zinterpretują symbol, odnosząc go do swojego doświadczenia, będzie im łatwiej budować samodzielnie dłuższe wypowiedzi. Każdy uczeń interpretuje symbole po swojemu – dla jednego symbol „list” będzie oznaczał wiadomość, a dla innego np. listonosza, pocztę a może smsa. Najfajniejsze jest to, że każdy ma racje 🙂
Przez obrazy do serca
Gdy już utrwalimy nieregularne formy i uczniowie zaczynają się nimi swobodnie posługiwać, przechodzę do kreatywnego stosowania czasu przeszłego. Wykorzystuję do tego często obrazy, ponieważ dobrze dobrane zdjęcie pociągnie za język lepiej niż mało twórcze dialogi do odegrania. Wybieram zatem zaskakujące (i zabawne) zdjęcie, pokazuję je uczniom i proszę, aby powiedzieli co się właśnie przed chwilą wydarzyło. Obiecuję, że dobrze dobrana fotografia rozwiąże najbardziej oporne języki 🙂
Parę sprawdzonych i przetestowanych propozycji autorstwa Toma Husseya